معرفی.
پروتکل CARTAGENA در ایمنی زیستی (CPB) ابزاری را برای کشورهایی فراهم می کند که هنوز چارچوب های نظارتی داخلی در آن وجود ندارند تا بتوانند تصمیم گیری آگاهانه ای درباره واردات به ارگان های اصلاح شده زندگی خود انجام دهند. (LMOs) برای رها کردن در محیط. یکی از رویکردهای مهم در این رابطه توافق نامه پیشرفته اطلاع رسانی است (که) روش. طرفین CPB مرتباً برای بحث در مورد موضوعات مربوط به اجرای CPB صحبت می کنند. این جلسات معمولاً به عنوان "MOP" شناخته می شوند.. اطلاعات بیشتر در مورد CPB و MOP را می توانید در اینجا مشاهده کنید وب سایت کنوانسیون تنوع زیستی و زیر ‘مقررات’ در وب سایت PRRI.
ارزیابی ریسک .
پروتکل ایمنی زیستی ، احزاب را ملزم به تصمیم گیری در مورد واردات LMO برای ورود عمدی به محیط زیست مطابق با ارزیابی های خطرناک از نظر علمی می کند. (مقاله 15). در داخل مجموعه ضمیمه III اصول کلی, مراحل روش شناختی, و نکاتی را که باید در ارزیابی ارزیابی ریسک در نظر گرفته شود.
در طول سال ها, MOP چندین مورد را گرفته است تصمیمات مربوط به ارزیابی ریسک.
- در MOP2 (2005), احزاب تأسیس کردند به این گروه تخصصی فنی ارزیابی ریسک (AHTEG) برای بررسی بیشتر و ارزیابی ماهیت و دامنه رویکردهای موجود برای ارزیابی ریسک و شناسایی شکافهای موجود, و نیاز به ظرفیت سازی.
- در MOP4 (2008), احزاب تأسیس کردند: (من) یک انجمن آنلاین پایان باز); و (ب) یک گروه متخصص فنی Ad Hoc (AHTEG) ارزیابی ریسک و مدیریت ریسک با هدف توسعه راهنمایی های بیشتر در مورد جنبه های خاص ارزیابی ریسک و مدیریت ریسک.
- در MOP5 (2010), طرفین از نسخه اول راهنمایی استقبال کردند و خواستار بازنگری بیشتر علمی و آزمایش آن شدند تا ابزار و کاربرد کلی آن در LMO های گونه های مختلف وارد شده در محیط های مختلف ارائه شود..
- در MOP6 (2012), احزاب از پیشرفت های حاصل شده قدردانی کردند, مجمع آنلاین Open-End را گسترش داده و AHTEG جدید در مورد ارزیابی خطر و مدیریت ریسک ایجاد کرد.
- در MOP7, احزاب فعالیتهای بیشتر در رابطه با ارزیابی ریسک و مدیریت ریسک را موظف کردند.