OECD از اوایل دهه 80 در زمینه ایمنی زیستی فعال بوده است, در نتیجه 1986 در نشریه برجسته «ملاحظات ایمنی DNA نوترکیب ('کتاب آبی').
در حال حاضر, گروه کاری OECD در مورد هماهنگ سازی نظارت نظارتی در بیوتکنولوژی (WG-HROB) به ایمنی زیست محیطی گیاهان تراریخته می پردازد, حیوانات, و میکروارگانیسم ها. هدف کار این است که اطمینان حاصل شود که انواع عناصر مورد استفاده در ارزیابی ایمنی زیستی, و همچنین روش های جمع آوری چنین اطلاعاتی, تا حد امکان در بین کشورها مشابه هستند. شرکت کنندگان WG-HROB عمدتاً مقامات مسئول ارزیابی ریسک/ایمنی زیست محیطی محصولات مشتق شده از بیوتکنولوژی مدرن هستند.. هیئت های ناظر و کارشناسان دعوت شده فعالانه همکاری می کنند.
انتشار اسناد اجماع/راهنمای خروجی اصلی این برنامه است. آنها مجموعه ای از ابزارهای عملی را برای تنظیم کننده ها و ارزیاب های ایمنی زیستی تشکیل می دهند که با ارگانیسم های تراریخته جدید سروکار دارند., با توجه به ایمنی محیط زیست. تا به امروز, روی 50 اسناد اجماع منتشر شده است. آنها به طیفی از موضوعات از جمله زیست شناسی محصولات می پردازند, زیست شناسی درختان, زیست شناسی میکروارگانیسم ها, و همچنین صفات منتخبی که در گیاهان معرفی شده اند. این اسناد همچنین به موضوعات کلیدی در زمینه ارزیابی ریسک زیست محیطی می پردازند, از جمله حضور کم گیاهان تراریخته در بذر و کالاهای معمولی. این اسناد از طریق وب سایت OECD در دسترس هستند (www.oecd.org/biotrack).
The گزارش کارگاه OECD در مورد ارزیابی ریسک زیست محیطی محصولات مشتق شده از تکنیک های جدید اصلاح نباتات در ژانویه منتشر شد. 2016.
WG-HROB به کار بر روی اسناد اجماع برای گیاهان ادامه می دهد, حیوانات و میکروارگانیسم ها, موضوعات کلیدی در زمینه ارزیابی ریسک زیست محیطی: ملاحظات زیست محیطی برای ارزیابی خطر/ایمنی برای رهاسازی گیاهان تراریخته.
اطلاعات بیشتر در مورد این فعالیت‌های OECD و مرتبط با آن را می‌توانید در اینجا بیابید: www.oecd.org/biotrack.
(*) سیستم اطلاعات آنلاین BioTrack مکانیزمی است که به وسیله آن گروه کاری هماهنگ سازی در بیوتکنولوژی و کارگروه ایمنی مواد غذایی و خوراک های جدید، خروجی های کار خود را در دسترس عموم قرار می دهند., به ویژه اسناد اجماع/راهنمای آنها که در بخش های بالا توضیح داده شده است. BioTrack Online همچنین دسترسی عمومی به "پایگاه داده محصول" را ارائه می دهد.. این پایگاه داده به مقامات نظارتی اجازه می دهد تا اطلاعات اولیه در مورد محصولات تراریخته حاصل از استفاده از بیوتکنولوژی مدرن را به اشتراک بگذارند (عمدتاً گیاهان زراعی) و برای کاربرد تجاری از نظر مواد غذایی تایید شده است, ایمنی خوراک یا محیط زیست.