PRRI-letero al la Elektita Prezidanto de la Eŭropa Komisiono pri Ĉefaj Sciencaj Konsilistoj

En letero al s-ro Jean-Claude Juncker PRRI substrekas la ege valoran rolon, kiun ĉefaj sciencaj konsilistoj havas en registaroj kaj organizoj., kaj esprimas surprizon, ke iuj organizoj ŝajnas timi, ke la EK-prezidanto havus aliron al sendependaj konsiloj de tre sperta kaj alte agnoskita sciencisto..

La plena teksto de la letero:

Al la Elektita Prezidanto de la Eŭropa Komisiono,

s-ro Jean-#Kla?do Juncker

23 Septembro 2014

Kara s-ro. Juncker ,

Nome de la Public Research and Regulation Initiative (PRRI), Mi gratulas vin pro via nomumo kiel Prezidanto de la Eŭropa Komisiono.

PRRI estas tutmonda organizo de publikaj sektoraj sciencistoj aktiva en moderna biotechnology por la ofta bono. Unu el la ĉefaj celoj de PRRI estas alporti pli da scienco al la debato pri regularoj kaj politikoj apartenantaj al moderna bioteknologio..

Kun ĉi tiu perspektivo, PRRI aplaŭdas vin pro konfirmado – responde al demandoj de MEP-oj – ke la posteno de Ĉefa Scienca Konsilanto (CSA) daŭrigos dum via prezidanteco.

Ĉefaj sciencaj konsilistoj estas oftaj kaj ege valoraj postenoj en multaj registaroj kaj organizoj , ĉar ili helpas identigi disponeblajn sciojn kaj sciencajn korpojn por specifaj temoj. Krome, ĉefaj sciencaj konsilistoj protektas sciencajn principojn, kiuj estas oftaj tra ĉiuj sciencaj fakoj, kiel ekzemple "pruvo bazita", 'kolega reviziita', 'sendependa' kaj 'travidebla'.

Ni kaptas ĉi tiun okazon por varme laŭdi profesoron Anne Glover pro ŝia firmeco klarigi kaj defendi ĉi tiujn kaj aliajn sciencajn principojn dum sia periodo kiel CSA..

PRRI tutkore subtenas la vokon de medicinaj grupoj, Senco pri Scienco, La Eŭropa Plantscienco-Organizo, La Eŭropa Federacio por Scienca Ĵurnalismo, and many other groups and individuals to retain the post of CSA and indeed to strengthen that post significantly.

Needless to say that we were surprised to learn that some organisations have called on you to “scrap the position” of CSA. It is very remarkable that any organisation would be afraid of the EC President having access to the independent advice of a highly experienced and highly recognised top scientist.

Given that the arguments for the request of these groups illustrate some common misperceptions and misrepresentations in the public debate about the scientific process, we take below a closer look at the some of the arguments presented in their letter

Argument 1: “…The post of Chief Scientific Adviser is fundamentally problematic as it concentrates too much influence in one person, and undermines in-depth scientific research and assessments carried out by or for the Commission directorates in the course of policy elaboration.”

The notion that the post of CSA would concentrate too much influence in one person shows a poor understanding of the functioning of the CSA. The claim that the post of CSA “undermines in-depth scientific research and assessments carried out by or for the Commission directorates” is unsubstantiated.

Argument 2: “… the role of Chief Scientific Adviser has been unaccountable, intransparent and controversial. While the current CSA and her opinions were very present in the media, the nature of her advice to the President of the European Commission remains unknown.”

The suggestion that ‘the role of the CSA has been unaccountable and intransparent’, shows an equally poor understanding of the mandate of the CSA, which is to “provide independent expert advice on any aspect of science, technology and innovation as requested by the President”. This means that the CSA is accountable to the Commission President, whereby the normal rules of public information apply. The claim that ‘the role of the CSA has been controversial’ is – again – unsubstantiated. While some groups may not welcome the evidence based opinion of an eminent scientist, that in itself does not make it controversial.

Argument 3: ‘… the current CSA presented one-sided, partaj opinioj en la debato pri la uzo de genetike modifitaj organismoj en agrikulturo, plurfoje asertante ke ekzistis scienca interkonsento pri ilia sekureco dum ĉi tiu aserto estas kontraŭdirita de internacia deklaro de sciencistoj ... ".

La sugesto ke ĉar CSA faris deklarojn pri sekureco de GMO, kiuj ne plaĉis al ĉi tiuj grupoj, la tuta posteno de CSA estu forigita, estas tre propra.

La argumento specife rilatas al deklaro publikigita de la "Eŭropa Reto de Sciencistoj por Socia kaj Media Respondeco" (UNUJ). Tiu aserto estas same stranga, ĉar – krom la memproklamita ‘socia kaj media respondeco’ – ĝi estas deklaro reaganta al gazettitoloj, kaj tio malakceptas aserton kiu ne estas farita, ĉio kun fuŝaj argumentoj. PRRI pretas pli detale pri tio, se vi volas.

Nuntempe ni preferas koncentriĝi pri grava aspekto pri GMO, kiu ofte estas forlasita en la publika debato pri moderna bioteknologio., kaj tio estas la pli larĝa kunteksto, Ekz. la urĝa bezono trakti la superfortajn defiojn de plifortigo de nutraĵa sekureco kaj daŭrigebla agrikultura produktado.

Kiel PRRI kaj diversaj kamparanaj organizoj traktis en pli frue Letero al EU-institucioj: se landoj volas fari terkultivadon pli daŭrigebla kaj esti pli memsufiĉa, tiam iliaj kamparanoj bezonos, inter multaj aliaj aferoj, iloj kiuj estas malpli malutilaj al la medio kaj produktas "pli kun malpli", tiaj kultivaĵvarioj kiuj estas malpli dependaj de insekticidoj, Kiu produktas pli da por hektaro, Kiu postulas malpli mekanikan grundan trakton, Kiu povas elteni la efikojn de klimata ŝanĝo, Ktp. Disvolvi tiajn kultivajn variojn ne povas esti farita per konvencia reproduktado sole. Molekulaj teknikoj kiel genetika modifo povas helpi venki multajn el la limigoj en plantreproduktado.

Kiel devus esti la kazo kun ĉiu nova teknologio, la demando pri sekureco de GMO estis traktita ekde la fruaj publikigadoj de rekombina DNA en la 70-aj jaroj, kaj en la 40 jaroj kiuj pasis, kaj centoj da milionoj da eŭroj estis elspezitaj por esploro pri riska taksado kaj multaj miloj da riskotaksoj por GMOj estis faritaj.

Ĉi tiu amasa fortostreĉo rezultigis kelkajn tre solidajn konkludojn:

1. La tekniko de enkonduko de genoj per transformo portas en si mem neniujn enecajn riskojn. Ĉu la rezulta GMO havas potencialon por malfavoraj efikoj, oni povas respondi nur laŭ "kaze post kazo".
2. La multaj miloj da riskotaksoj faritaj ĝis nun por bona nombro da kultivaĵ-trajtoj kombinaĵoj montris ke tiuj GM-kultivaj plantoj estas atenditaj esti almenaŭ same sekuraj kiel siaj ne-modifitaj ekvivalentoj..
3. Ĉi tio estas konfirmita de la fakto, ke GM-kultivaĵoj estas kultivitaj de farmistoj dum pli ol 15 jaroj sur centoj da milionoj da hektaroj kaj kiuj estis vaste konsumitaj de homoj kaj bestoj, sen ajnaj indikoj kontraŭe, ĉar ne estas kontroleblaj raportoj pri damaĝo al homa sano aŭ al la medio kaŭzita de GMO. (Dum aliflanke ekzistas multaj kontroleblaj raportoj pri avantaĝoj por la medio kaj sociekonomiaj avantaĝoj por farmistoj.)

Ĉi tiuj pruvitaj kaj kvalifikitaj konkludoj estas konfirmitaj de raportoj de la Eŭropa Komisiono, akademioj de scienco, AN-organizoj ktp.

La PRRI pretas pliprofundigi ĉi tion kaj helpi la Komisionon klarigi la sciencan metodon kaj procezon al la ĝenerala publiko..

Tre sincere

Em. Profesoro. Marc barona Furgono Montagu,

Prezidento de la Publika Esploro kaj Reguliga Iniciato (PRRI)

Monda Manĝaĵa Premio Laŭreato 2013