A diferenza entre GM- e non culturas GM foi superestimada, logo que a enxeñaría xenética foi aplicado ao melloramento de cultivos. A comprensión indiscutible entre os científicos e en particular na comunidade avaliación de risco era que as culturas GM poñer uns novos riscos, sen precedentes en cultivos tradicionais. Isto ten, a continuación, condensado na ONU Protocolo de Cartaxena sobre Biossegurança, que debe ser cuestionada en determinados aspectos básicos.
Tras unha fase inicial de avaliación do risco, incluíndo os resultados da Conferencia de Asilomar sobre biossegurança, unha división no inicio de conceptos básicos de avaliación do risco desenvolvido entre o Canadá, EUA e en Europa, incluíndo a maioría dos países asinantes da ONU. Investigadores como Werner Arber, en base a coñecementos moleculares anteriores e na súa propia experiencia na reivindicación de que a enxeñaría xenética relacionada a procesos moleculares que non hai diferenza entre a enxeñería xenética e mutación natural. Esta división transatlántica pode ser resolto con algúns procesos regulatórios máis innovadoras.